Tracklist for Dissonant #22 (06/03/2024).
Dissonant goes live every first wednesday of the month at 8PM CET via Radio Vacarme.

Ka Baird – Gate IX
(Bearings: Soundtracks for the Bardos, RVNG Intl. 2024)
—
Rosa Anschütz – A Place Somewhere We Found The Riptide
(Interior, Klangbad 2024)
—
Lazzaro – Evening, Lantern
(The Inner Land is Wide and Free, Bonambi 2022)
—
Tara Jane O’Neil – Ode To A Passing
(Peregrine, Quarterstick Records 2000)
—
Jules Reidy / Morten Joh – Endless ≠ Limitless
(Tape Shadow, Futura Resistenza 2022)
—
Marta Forsberg – Part 1: Echo
(Sjunger För Varandra, Warm Winters Ltd. 2024)
—
Marina Rosenfeld – New York / It’s All About…
(P.A. / Hard Love, Room40 2013)
—
Roody – Ki?
(Not on Label 2023)
—
Penelope Trappes – Weft
(For Palestine, Paralaxe Editions 2023)
—
Maya Shenfeld – Sedek
(Under the Sun, Thrill Jockey Records 2024)
—
Marta Carin – III
(Dome Stories, Simple Music Experience 2023)
—
Emna Mâaref – All Starts From Zero-Distance
(SARAB | سراب IN SOLIDARITY WITH PALESTINE, radio.syg.ma 2023)
—
Maral – hope’s return
(Not on Label 2024)
—
DJ Marcelle/Another Nice Mess – You Don´t Have To Be Weird To Be Weird
(A Different Fridge For Cheese, play loud! productions 2024)
—
Hjirok – Maly Men
(HJirok – Altin Village & Mine 2024)
—
Holly Herndon – Chorus
(Chorus, RVNG Intl. 2014)
—
Anii – Just Breathe
(Fabric Selects III, Fabric Originals 2023)
—
Logic1000 – Promises (feat. Rochelle Jordan)
(Mother, Therapy/Because Music 2024)
—
Nimmo feat. St. Panther – When I’m With You
(Not on Label 2023)
—
Cormac – Leather ‘N Lasers
(Polari Records 2023)
—
Xols – That Time of the night
(No Tears In The Backroom VA.VOL 2, Polari Records 2024)
—
CYRK – Nuit Blanche & Lunettes Noires
(Hot Stuff, Polari Records 2024)
—
Bronski Beat – Smalltown Boy (12” version)
(Forbidden Fruit 1984)
—
BLEID – Rubber Band Land Calling
(Aerosol, eterna 2024)
—
SUCHI – Ghungroo
(Ghungroo EP, !K7 Records 2024)
—
Karlita x Gipsyan – Primitive
(Omakase Colors, Vol. 2, Omakase 2024)
—
Carré – Soft Fascination
(Soft Fascination EP, Fast At Work 2024)

Holly Herndon – Movement (Rvng Intl.)

Op zoek naar de juiste balans. Holly Herndon krijgt hiervoor voorlopig hulp van haar muziekproffen aan de universiteit van Stanford. Nog wat notenbalken en boeken verzetten en Holly mag een PhD achter haar naam kleven. Even klopte ze er ook de letters dj voor maar dat is nog een overblijfsel van toen ze enkele maanden in Berlijn vertoefde. De stad heeft ze inmiddels de rug toegekeerd met alles wat ze daar leerde vastgespijkerd in haar achterhoofd. Het bruisende nachtleven van de Duitse hoofdstad heeft indruk op haar gemaakt en dat probeert ze te vertalen in ‘Movement’, wanneer haar bijna academische titel niet in de weg zit. Holly Herndon heeft een krachtige mens-machine-relatie. Een laptop is voor haar het meest intieme toestel. Haar muziek is bewust kil.

Ze bestudeert het mogelijke en rekt alles naar het onmogelijke. Het is het uitgangspunt van afsluiter ‘Dilato’ waarvoor ze de bariton van Bruce Rameker verboog naar onmenselijke klanken. Het klinkt als een academische oefening, maar een die beklijft en ondergaan moet worden. Net zoals het witte geruis van opener ‘Terminal’ waarbij ze aanleunt bij de soundscapes van Ben Frost om dan na het bruisende ‘Fade’ het logische pad volledig te verlaten en de machine in de mens te ontdekken. ‘Breathe’ is zoals de titel aangeeft een astmalijdende noodzucht waarin ternauwerdood wordt ademgehaald en gezucht met een onverwacht tussengestrooid en schel akkoord. Het is pure abstractie en ontmenselijking van de stem en zijn persoon. Op ‘Control And’ herhaalt ze de oefening. Maar de track tikt te snel af om even on(be)grijpbaar opgemerkt te worden. De stem trekt haar aan, maar haar manipulaties stoten af. Bewust, en net daarom goed. ‘Movement’ wordt gedragen door een repetitieve trancelijn, krijgt dan een technobeat toegesmeten en twijfelt of het je de mond wilt snoeren of laten dansen. Holly Herndon verliest je aandacht in haar korte tussenstukjes. Kleine elektronische proevertjes die het ongemak van de allereerste Raster-Noton-platen oproepen maar dan met een technovlek versmolten. Net zoals Laurel Halo weigert ze te graaien naar eenvoud en gemak. ‘Movement’ – het album – is een vermoeiende luistertrip die je soms doet schreeuwen van verveling en dan weer murw slaat. Ongrijpbaar en toch beklijvend.