Deena Abdelwahed – Khonnar (InFiné, 2018)

‘Khonnar’, een onvertaalbaar Tunesisch woord dat de donkere, beschamende en verontrustende kant van de dingen oproept, datgene dat we doorgaans trachten te verbergen. Deena Abdelwahed duwt ons in het verborgene. Dit is een groot contrast met de jubelende feeststelling op haar voorgaande ep ‘Klabb’. Het is een je verwachten aan feestgedruis en in ruil een ingetogen door haar Tunesische roots beïnvloedde introspectieve plaat krijgen. Terwijl de beats alomtegenwoordig blijven en ook haar stem meer op de voorgrond treedt. Deena Abdelwahed onderzoekt wie zij is als artieste, schommelend op de breuklijn tussen Oost en West. Een breuklijn die ze liever verder laat afbrokkelen omdat het alleen maar leidt tot frustraties en belemmering. Hiermee staat Abdelwahed mee in de frontlinie van de nieuwe generatie Midden-Oosterse artiesten die willen emanciperen, die willen losbreken van de Westerse invloed en de overheersende mannenheerschappij; een nieuwe dekolonisatie, waarbij het persoonlijke individu eindelijk zichzelf mag zijn. Muzikaal vertaalt zich dat in een prachtige symbiose van twee culturen. Midden-Oosterse klanken in duet met Westerse ritmes. Waarbij Abdelwahed ook de ironie niet schuwt en de Westerse toe-eigening van klanken uit het Midden-Oosten karikatuurt in ‘Tawa’. Ze trekt een openlijk politieke kaart en rebelleert op het muzikaal complexe ‘Fdhiha’. Ook al plukt ze haar invloeden bij artiesten als Björk, Aphex Twin, The Knife of Autechre, Abdelwahed creëert een totaal eigen geluid waarmee zij overduidelijk een brug slaat tussen Oost en West, en de verschillen niet wegvaagt maar in elkaar laat versmelten tot een nieuwe realiteit. Vrijgevochten en immens bewust van wat ze van zich afschudden wilt. Het leidt tot prachtige muzikale combinaties op ‘Khonnar’. Het ingetogen gedicht op ‘Al Hobb Al Mouharreb’ in schril contrast met het in IDM-ondergedompelde ‘5/5’ en het experimentele ‘A Scream in The Consciousness’.